In oktober '22 overleed mijn lieve vriendin Ana onverwachts. Ze was jong, energiek, ambitieus, prachtig, lief. Ze liet drie jonge kinderen achter, haar echtgenoot, haar ouders en broer en veel vrienden en vriendinnen, inclusief mijzelf.

​

Na het verschrikkelijke nieuws te hebben ontvangen, ging ik rechtstreeks naar Nederland om daar te zijn, de begrafenis bij te wonen en een toespraak te houden, en bij haar man, kinderen en vrienden te zijn. Maar op een gegeven moment moest ik Nederland verlaten, terugkeren naar het 'normale' leven in Sydney. Maar wat was "normaal leven" ? Wat voor anderen normaal was, voelde voor mij helemaal niet meer normaal aan. Ik was gehuld in een deken van verdriet. Vergaderingen, deadlines, de kids op school afdroppen, boodschappen - het voelde anders, bijna alsof er een filter was aangebracht op mijn wereld.

 

Ik leerde dat er binnen verdriet - en rouw - , voor mij, twee grote uitdagingen zijn; Ten eerste natuurlijk het missen van de persoon die de wereld heeft verlaten. Ik voelde de behoefte om te praten over hoe ze was, haar leven, haar verhaal. Als ik niet over haar praatte, leek ze meer 'weg'. Maar hoe begin je deze gesprekken en hoe begrijpen je vrienden en familie deze behoefte. Begin je gewoon te praten? Ik was bang dat ik zou huilen en de ander ook.

 

Ten tweede lijkt het alsof je de wereld bekijkt door een lens waar je niet om hebt gevraagd. Gezondheid, vriendschappen, de kwaliteit van het leven, het besef dat je niets als vanzelfsprekend moet beschouwen - vergaderingen, het boodschappen doen - dit nieuwe perspectief op het leven.

Ik ging op zoek naar dingen die konden helpen (boeken, zelfhulp bij rouw, kunst). Het was allemaal zo donker, zwart omrand en lelijk. Ik was op zoek naar meer 'lichte' dingen, naar tools om over haar te praten en mijn gedachten te ordenen. En ook - iets om te geven aan haar kinderen, haar vrienden, haar familie.

Iets kleurrijks - zoals zij was. En zelfs nu, 1,5 jaar later, heb ik dat nog steeds nodig en waardeer ik dat.

 

Fast forward naar nu: Stories to Cherish 

​

Hand getekend, gemaakt met liefde en met een missie. 

Luister, vraag en deel. 

​

Liefs!